15 Mayıs.2014 tarihli Bursa Life ilk köşe yazıma Soma acısıyla başlamıştım.Yandı yürek yandı demiştim. Hatta devam eden üç yazımın temelinde Soma vardı.En küçüğümüzden en büyüğümüze asla unutmayacağız.Bu acıya nasıl dayanılır?Mutlaka hesap soracğız.Hesap sorulacak denmişti. Ah! Bu zaman denen madde içerisine girmiş enerji parçasının gözü kör olsun.Kim ne derse desin öyle küllendiriyor ki acıların en büyüğü de olsa.Sanki gözümüze zamanla bir perde iniyor.Verdiğimiz sözleri, acısı içerimizden asla çıkmayacak yeminlerimizi, bir toz bulutu gibi savuruyor götürüyor. İnanın birkaç gündür bu dünyada değildim.Ayaklarım bu topraklar üzerinde,beynim,kafam başka diyarlardaydı.Bir türlü kabul edemiyordum.Ben insanım,biz insanız.Peki bu caniler ne diyordum? Bu alçak aşağılık katiller insansa ben insan değilim diyordum.O kuvvetli bağla bağlandığım Yüce Yaratan’ımıza inancım sonsuz olmasa hesap sormayı düşünüyordum dilim döndüğü kadar.Güzeller güzelli merhametlerin en merhametlisi Yüce Allah’ım  nasıl yarattın bu pislikleri diye isyan eder oldum.İnanamıyorum  bu canilerin ruhu nasıl Yaratan’ımız tarafından üflenir diyordum.Kendi ruhundan üfleyen Yüce Yaratan’mız bir gramda olsa bunların ruhuna merhamet insanlık koymadı mı diyordum.Aciz küçücük beynimle. Yok,yok olmuyor.Kabul edemiyorum.İnsan denen bu şerefsizlerle  insan sınıfında olduğum için kenedimden utanıyorum. Bu caniler nefes aldıkça sanki canımdan her saniye bir parça kopar oluyor.Yaşamalarına bile tahammül edemiyorum. Bu vahşilerin aileleri,anası babası,kızları,bacısı kardeşleri,teyzeleri,halaları aklıma geliyor.Bunlar nasıl rahat yüzü görecekler yaşadıkları sürece bu kara lekeden.Bunlar ülkemizin ücra köşelerinde vijdanı sızlayanlar yanında. Eğitim.Eğitim.Eğitim.Okul,Arkadaş çevresi.Söyle söyleyeceğin kadar.Hiç birşeyi çözemiyor ve düzeltemiyorsun.Konuştuğunla kalıyorsun.. Hep düşünüyorum.Bu kadar mı öldü insanlık diyorum.Peki bu cani adamın arkadaşlarına ne demeli?Onların yok mu anası kız kardeşi?Onlar nasıl bu vahşete alet oluyorlar?Haydi bu bir cani..peki yanında olanlar bu vahşete ortak olmakla cani kadar suçlu değiller mi?Ey baba!. Caninin baba temsilcisi.Sen nasıl vahşeti yapan oğluna ayakçı olursun?Hiç mi için sızlamadı.Cansız da olsa bir insanın benzinle yakılmasına alet olmak.Senin kanın ne ki tohumunun kanı o olsun. Benim gibi milyonların yürekleri yandı.Kanları dondu.Söylenecek sözlerin en alçakları söylendi.Yine of diyemiyor insan. Şimdi okudum dün gece spor proğramında bir spor adamımız şöyle demiş.“YOK MU CEZAEVİNDE 4 TANE DELİKANLI?”Bu söz bile biraz olsun yüreklere su serpiyor. Her zalimin sonu gibi bu zalimlerin de sonunun ne olacağını hep beraber göreceğiz. İlahi adalet için,ibreti alem için bakın görün,neler olacak. CAN KIZIM..SEN RAHAT UYU.GÖZÜN ARKANDA KALMASIN.AKLI BEL ALTINDA OLAN ŞEHVET DÜŞKÜNÜ CANİLERE,KADINA ŞİDDETE HAYIR DİYEREK ÇIRPINAN BİZLERE, GENCECİK BEDENİNİ KORUMAK İÇİN,UYANMAMIZ İÇİN KENDİNİ FEDA ETTİN.. BİZLERE ÖYLE BİR DERS VERDİN. SEN DAHA 20 YAŞINDASIN.KÜÇÜCÜKSÜN.SEN ÖLMEDİN.SEN ÖLEMEZSİN.. HAYDİ! İKTİDARIYLA,MUHALEFETİYLE BİZİM TEK TESELLİMİZ SİZLERSİNİZ.ADALET VE DEMOKRASİ ÇERÇEVESİNDE. BARİ BU KONUDA MİLYONLARIN SESİNE KULAK VEREREK,ANAMIZA,BACIMIZA,KIZIMIZA,HALAMIZA, TEYZEMİZE,KIZ ARKADAŞLARIMIZA YAPILAN ŞİDDETE DUR DETİRTECEK KANUNİ YAPTIRIMLARI BİR AN ÖNCE BAŞLATALIM..