Diyeceksiniz. Tabi kardeşim.45 yıllık bir yönetim tecrübelerinizden sonra kendine bir hisse çıkaracaksın.”Kendini övmeyen çatlar.” derler. İnsanın karakterinde var, övülmekten haz almak.   Bir yazım da “Biz insanoğlu bir hiçiz.”demiştim. İnsanoğlunun makro ve mikro kosmoz da yani minicik ve büyüklük âleminde yerinin ne olduğunu bilmesi için okuması lazım. Okudukca anlayacak hayatın tadını.   Neden geldik bu dünyaya. Neden biz varız, amacımız ne. Ne için yaşıyoruz. İste bunların cevabi okumaktan ve yaşamımızda aldığımız derslerde,tecrübelerde yatıyor. "Bir saat ilim yetmiş yıl ibadetten hayırlıdır" boşuna söylenmemiş. "Öğrenmeyen insan yaşamıyordur."   Gelelim konumuza. Hata yapmayan insan hiç bir şey yapmayan çalışmayandır. Hata yaşamımızın bir parçasıdır. Hatasız kul olmaz. İnsan nasıl hata yapar?              1- Vereceği kararda önceden bir bilgi birikimi yoktur. Yani okumamıştır. CAHİL.            2- Düşünmeden ani karar verir. ANİDEN KIZMA.            3- Nefsini, egosunu ön plana almıştır. Çıkarı ön plandadır. ÇIKAR.            4- Niyeti kötüdür. Niyet amellerden önce gelir. Niyeti iyi olanın karar verdiği işi de iyi sonuçlanır. NİYET.            5- Güveneceği yakını, dostu kişilerin görüşünü almamıştır. DANIŞMA. İSTİŞARE            6- Karar vereceği konu hakkında araştırma yapmamıştır. ARAŞTIRMA.            7- Alacağı kararda daha önce hiç bir deneyimi yoktur. TECRÜBE.                  Cahillik, ani kızma, çıkar, niyet, danışma, araştırma, TECRÜBE eksiklikleri hatayı tetikleyen ana öğelerden biridir. Ama tecrübe. Karar alma anında o kadar hızlı bir şekilde devreye girer ki tüm maddelerin önüne geçer. İlk sobayla tanışıp elini yakan bir çocuk düşünün. Bu çocuk ne okudu ne birisiyle istişare etti. İkinci kez sobayla karşılaştığında daha önce canı yandığından,"TECRÜBE."İstese de elini sobaya uzatmaz. Diğer altı maddeyi umursamadan. İşte bundan dolayı birikimlere tecrübelere önem verelim. Geçmişin birikimini,simdi ve gelecek de alacağımız kararlarımızda kullanalım.