Trafik büro amiri rahmetli babamın şark hizmeti dolayısıyla iki sene kaldığımız; 1965-66 lise 1 ve lise 2 dönemlerimde, ailece en güzel günlerimizi yaşadığımız, ayrılırken tren garında göz yaşlarına boğulduğumuz ikinci memleketim Muş hakkında "55 SENE ÖNCE MUŞ" başlıklı 4 adet köşe yazısı yazdım. İnanın yüzlerce Muşlu hemşehrim, çok mutlu oldular. Ne canlarımı buldum.Ne canlarımı yitirmiş olduğumu gördüm. Davet eden edene. Bir anda ne olduğumu şaşırdım. Haydi Fuat bir de Malatya için bir şeyler kaleme al dedim. Malatya doğumluyum. Annem Çırmıktılı, babam Kündübekli. 8-9 şecere öncemiz. Trakya Çorluludan göç etmiş muhtemel Romanya, Bulgaristan'dan devrişim yeniçeri askeri. Adı ise Süleyman paşa. Muhtemel paşa değildir. Yeniçeri askeri olduğu için paşa demişlerdir. Soyadımız önceleri Çorlu. Bizim aileden iki general, yani paşa var. Biri, babamın amcasıoğlu 1960 dönemi Adana Garnizon komutanı Veysel Ergün. Diğeri Özal dönemi, benim amcamoğlu Tümamiral Saim Ergün. Amiral olmadan önce dokuz diplomasıyla Türkiye'nin en genç Kurmay binbaşısı. Veysel Ergün ailece Çorlu olan soyadımızı mahkeme kararıyla Ergün olarak değiştirmiş. Derler ya insan öldüğünde kökünün olduğu yere gider. Ben de 1993 den beri Asil Nadir dönemi Vestel Genel Müdürü olarak gittiğim Romanya'yı mesken tuttum. Babam yaşlılık döneminde iki defa Romanya'ya geldi. " Oğlum bilmiyorum bir kan beni Romanya'ya çekiyor" demesini asla unutamam. Kızım Romen vatandaşla evlendi. Torunum Rüzğar'ın babası Romen. Anne Türk. Bu kadar tesadüf olamaz. Babam 13 yaşında okumak için Amcamın yanına İstanbul'a gider. Babasız, anasız, Nişantaşı ortaokulundan sonra Beyoğlu Lisesi 2 den terk tahsil hayatını bitirir ve askere gider. Nişantaşı ortaokulunda, Semih Balcı, Hasan Pulur, Kadir Savun sınıf arkadaşıdır. Asker dönüşü; babannemin evleneceğin kız memleketlimiz olsun ısrarıyla annemle evlenir. Malatya'da 1945 li yıllar ilk ehliyet sahibi olanlardandır babam. Ben doğdukdan sonra 1951 bir müddet, Erkenek tünelinde damperli kamyon şöforü olarak çalışır. Aklını kullanarak Diyarbakır'da Polis okulu imtihanını kazanır İstanbul polis okulundan mezun olur. İlk görev yeri Adana. Yedi sekiz yaşlarına geldiğimde benim Malatya serüvenim başlar. Babam, her tatil döneminde, ailemle, ailem olmadığı zaman Malatyalı bir yakınımız yanında tek ulaşım aracı kara trenle Malatya'ya tatilimi geçirmek için gönderirdi. Malatya'ya giderken bir hüzün, ayrılırken ayrı bir hüzün yaşardım. Giderken anne baba özlemi ve benden dört yaş küçük kardeşim Faruk'un hasreti. Malatya'da aile hasretim bir gün sürerdi. Hasretimi ay'a bakarak giderirdim. Gece aya baktığımda, bu ay şu an annemi, babamı, kardeşimi görüyor derdim. Nasıl bir avunmaysa. Ay ailemi gördü. Ben de ay'ı. Güya ailemi görmüş oluyordum. Bir seferinde. Malatya'dayım. İlk günümün akşamı, tam yatacağım. Adana'da mahallemizde kardeşimle kumla oynadığımız yer gözümün önüne geldi. Kardeşimin "ABİ" seslenişi. Sanki kardeşim yanımda. Aaaa.. Bir de baktım halusinasyon, hayal. Bir ağla. Bir ağla. İki hala yani bibi. İki amca. Üç dayı ve iki teyze sahibiyim. Bu kalabalık ailenin, erkek evlattan ilk erkek torunuyum. Gel de gözde olma. Gelde şımarma. Gel de Malatya dönüşü ağıtlar yakma. Bibilerime isimler taktım. O küçük yaşımla. Büyük bibim Zahide, Gündüzbeyin ilk kasaplarından Mınık Hiseyin'le evli. Evde koyun inek bol olunca, Zahide bibimin bacakları arasında koyun derisinden yayıkla salla, salla yaptığı tereyağından adı YAĞ BİBİ. Ekmekçi Keziban bibim bilik yaptığından BİLİK BİBİM. Zahide bibimin kızı, Gündüzbey, İsmetpaşa öğretmenlerinden Osman Akın'la evli, evinin içine yanlışlıkla giren bir kuşu tuttuğu için KUŞ BİBİM. Üç dayım ve teyzemin kocası eniştem, hepsi adliyede zabıt katibi. Malatya'ya geldiğimin akşamı, bibimleri, dayımları, teyzemleri görmek için sabahı zor ederdim. Mehmet Fuat ERGÜN 07.07.2021