Mehmet Fuat Ergun
Köşe Yazarı
Mehmet Fuat Ergun
 

55 SENE ÖNCE MUŞ.-1-

1964-65 ortaokulu, Gaziantep Lisesi orta kısmında bitirdim. Trafik komiser muavini olan babamın iki senelik şark hizmeti tayini Muş'a çıktı. Sene 1965.. Gaziantep'te özel tren vagon kiralanarak eşyalarımızı yükledik. Gelki gele, nerdeyse eşyalarınızın Gaziantep'ten, Muş'a ulaşması iki ayı buldu. O dönem, karayolsuzlukdan kamyon kiralamak bir dertti. Vagonun Muş'a ulaşma tahmini tarihine göre, memleketimiz Malatya'da bir iki ay oyalanmamız gerekiyordu. O dönem Malatya'dan Muş'a karayolu otobüsle gitme imkanı yoktu.Çünkü otobüs firmaları yoktu. Tek ulaşım aracımız trenleydi. İstanbul, Van treni Malatya'yadan, Elazığ, Bingöl Genç'den Muş'a uğruyordu. Hiç unutmam 15.Ağustos.1965 tarihinde 19 tüneli geçerek Muş'a ulaştık. Trende tesadüf yol arkadaşımız babamın meslektaşı, şimdi birinci sınıf emniyet müdürü, polis baş müfettişi oğlu olan; Cemal abi ve eşi Nazik ablaydı. Ailece öyle sarıldık ki birbirimizden senelerce asla kopmadık. Babaannem bir büyük olarak başımızda. Kız kardeşim 2; erkek kardeşim 11 ve ben 14 yaşındayım. Trende ilk defa cola içirdi babam. Artık Muş'da bulamayacağımın endişesini yaşadım çocuk halimle. Demekki ne kadar lüks görmüşüm colayı. 15.000 nüfuslu, garla, şehir merkezi 4-5 km olan Muş garındayız. O dönem koca şehirde üç, dört adet olan, vali şoförlüğünde emekli, taksicilik yapan taksiye bindik. Şehir merkezinde, altı kahvehane; ailenin kalabileceği tuvalet ve duşu oda dışında, yurt şeklinde odalardan olan otelimize yerleştik. Tam bir ay ev aradık. Yok.yok..yok.. Kiralık ev yok. Neyse Kale mahallesinde, beyi ölmüş ev sahibemizin oğlu yedek subay öğretmenlik için Balıkesir'de, annesi de yanında olacağından çatısı olmayan kerpiç evlerini kiralamanın mutluluğunu yaşadık. Bir ay daha trenden eşyalarımızı bekleyerek, çatısı, üsten geçen yol seviyedinde, iki odalı, duvarları 50-60 cm, yan yola bakan duvarı 20-30 cm bombeli banyosuz, tuvalet gideri olmayan, aylarca kaldığımız otelimizin sıkıntısından kurtulmanın sevinciyle evimize eşyalarımızın gelmesiyle taşındık. Trafik bürosu özel idarenin 4-5 katlı binasının ikinci katında. Babam, 5-6 kişilik trafik polisi kadrosuyla, altına eski bildiğimız tenteli cip trafik aracıyla göreve başladı. Vali makam aracı, karokol ve trafik bürosu cipleri ile bir şehir olan Muş'da toplamda 7-8 araç ya var, ya yok. Yeni yapılmakda olan 5 katlı Muş Lisesi henüz tamamlanmamış. Hemen lise yanında, ilkokulda geçici olarak lise 1'e başladım. Bir iki ay sonra Lisemize taşındık. Merkezle Lisemiz yaya 10 dak. Liseden sonra tren garına kadar 5 km.bir tek ev yok. Öğretmenlerimizin çoğu o zamanların Ankara Gazi Egitim Enstütisi 2 senelik mezunlarından, direkt öğretmenliğe atanlardan. Köşe yazı formatından çıkmamak için bundan sonraki Muş yazılarımı sizlerle paylaşmaya çalışacağım. Gurur duyacağımız bu canımız ülkemiz gelişiminin, nerelerden nerelere geldiğini hep beraber görmek için. Mehmet Fuat ERGÜN 02.Mayıs.2021 İzmir/Seferihisar
Ekleme Tarihi: 02 Mayıs 2021 - Pazar
Mehmet Fuat Ergun

55 SENE ÖNCE MUŞ.-1-

1964-65 ortaokulu, Gaziantep Lisesi orta kısmında bitirdim.
Trafik komiser muavini olan babamın iki senelik şark hizmeti tayini Muş'a çıktı.
Sene 1965..
Gaziantep'te özel tren vagon kiralanarak eşyalarımızı yükledik.
Gelki gele, nerdeyse eşyalarınızın Gaziantep'ten, Muş'a ulaşması iki ayı buldu.
O dönem, karayolsuzlukdan kamyon kiralamak bir dertti.
Vagonun Muş'a ulaşma tahmini tarihine göre, memleketimiz Malatya'da bir iki ay oyalanmamız gerekiyordu.
O dönem Malatya'dan Muş'a karayolu otobüsle gitme imkanı yoktu.Çünkü otobüs firmaları yoktu.
Tek ulaşım aracımız trenleydi.
İstanbul, Van treni Malatya'yadan, Elazığ, Bingöl Genç'den Muş'a uğruyordu.
Hiç unutmam 15.Ağustos.1965 tarihinde 19 tüneli geçerek Muş'a ulaştık.
Trende tesadüf yol arkadaşımız babamın meslektaşı, şimdi birinci sınıf emniyet müdürü, polis baş müfettişi oğlu olan; Cemal abi ve eşi Nazik ablaydı.
Ailece öyle sarıldık ki birbirimizden senelerce asla kopmadık.
Babaannem bir büyük olarak başımızda. Kız kardeşim 2; erkek kardeşim 11 ve ben 14 yaşındayım.
Trende ilk defa cola içirdi babam. Artık Muş'da bulamayacağımın endişesini yaşadım çocuk halimle.
Demekki ne kadar lüks görmüşüm colayı.
15.000 nüfuslu, garla, şehir merkezi 4-5 km olan Muş garındayız.
O dönem koca şehirde üç, dört adet olan, vali şoförlüğünde emekli, taksicilik yapan taksiye bindik.
Şehir merkezinde, altı kahvehane; ailenin kalabileceği tuvalet ve duşu oda dışında, yurt şeklinde odalardan olan otelimize yerleştik.
Tam bir ay ev aradık.
Yok.yok..yok..
Kiralık ev yok.
Neyse Kale mahallesinde, beyi ölmüş ev sahibemizin oğlu yedek subay öğretmenlik için Balıkesir'de, annesi de yanında olacağından çatısı olmayan kerpiç evlerini kiralamanın mutluluğunu yaşadık. Bir ay daha trenden eşyalarımızı bekleyerek, çatısı, üsten geçen yol seviyedinde, iki odalı, duvarları 50-60 cm, yan yola bakan duvarı 20-30 cm bombeli banyosuz, tuvalet gideri olmayan, aylarca kaldığımız otelimizin sıkıntısından kurtulmanın sevinciyle evimize eşyalarımızın gelmesiyle taşındık.
Trafik bürosu özel idarenin 4-5 katlı binasının ikinci katında.
Babam, 5-6 kişilik trafik polisi kadrosuyla, altına eski bildiğimız tenteli cip trafik aracıyla göreve başladı.
Vali makam aracı, karokol ve trafik bürosu cipleri ile bir şehir olan Muş'da toplamda 7-8 araç ya var, ya yok.
Yeni yapılmakda olan 5 katlı Muş Lisesi henüz tamamlanmamış.
Hemen lise yanında, ilkokulda geçici olarak lise 1'e başladım.
Bir iki ay sonra Lisemize taşındık.
Merkezle Lisemiz yaya 10 dak.
Liseden sonra tren garına kadar 5 km.bir tek ev yok.
Öğretmenlerimizin çoğu o zamanların Ankara Gazi Egitim Enstütisi 2 senelik mezunlarından, direkt öğretmenliğe atanlardan.
Köşe yazı formatından çıkmamak için bundan sonraki Muş yazılarımı sizlerle paylaşmaya çalışacağım.
Gurur duyacağımız bu canımız ülkemiz gelişiminin, nerelerden nerelere geldiğini hep beraber görmek için.
Mehmet Fuat ERGÜN
02.Mayıs.2021
İzmir/Seferihisar

Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve gazetemalatya.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.