1965-1966 Eğitim yılında Malatya'nın Doğanşehir ilçesi, Çömlekoba köyünde öğretmenlik yaptım.5 sınıflı 3 derslikli, suyu olmayan, bahçesinde foseptik üzerinde iğreti susuz bir tuvaleti olan okulda 3 Öğretmendik. Günün birinde Ayhan öğretmen arkadaşımız ayakkabısının çok eskidiğini, gidip ayakkabı alıp geleceğini söyledi, bizim ihtiyaçlarımızı da not aldı Doğanşehir'e gitmek üzere yola düştü. 2 saate yakın gidiş,2 saate yakın geliş 4 saat yolda,1 saatte şehirde oyalansa 5 saat. Gün batarken kan ter içinde oflaya puflaya geldi. Biraz da kısa boylu, tombul, top gibi bir yapısı olduğu için çok yorulmuştu. Ayhan öğretmen oturdu, ayran falan içti, teri soğudu, bu arada "Yediğin içtiğin senin olsun gördüğün güzellikleri anlat" dedik oda uzun uzun gördüğü güzelleri anlattı. Şehirden gelmiş haber kaynağı pür dikkat onu dinledik o da ballandırdıkça ballandırdı, sattıkça sattı, attıkça attı. O ara ayakkabıyı paketinden çıkarttık, çok güzeldi, elden ele gezen ayakkabıyı sonunda ısrarımız üzerine Ayhan öğretmen giyme girişiminde bulundu. Ayakkabının sağ tekini sorunsuz giyen Ayhan hoca sol tekine ne yaptıysa ayağını sokamadı, terden helak oldu. "Neden ayakkabıyı denemeden mi aldın" dedik. Sağ tekini denediğini söyledi. Eee biz dalga geçme, kafa bulma fırsatını kaçırır mıyız? Yok, kaçırmak aptallık olur. Yorgunluğunu falan unutup "Yav Ayhan hocam sen Doğanşehir'e giderken sol ayağını götürmemiş miydin, o yanında değil miydi? Neden onu da deneme din?" diye epey gırgıra aldık. "Akılsız başın cezasını ayaklar çeker" derler ya ertesi gün Ayhan öğretmen bir gün önceki maceradan yara bere içinde kalan somun gibi şişmiş ayaklarla tekrar yola koyuldu. 5-6 saat sonra gene kan ter içinde iki ayağına da denediği yeni ayakkabıları ile döndü geldi.